effe niks ( = alles)

uit: Mutts van Mc Donnel

de ideale leerkracht

Uit een opdracht van school: 'Hoe zie ik de ideale leraar?'
opgemaakt door Wendy op 25 oktober 2007 om 22.57 uur:

Ze
-geeft het goede voorbeeld
-geeft vertrouwen en veiligheid
-kan met enthousiasme vertellen en luisteren
-is intrinsiek betrokken bij de lesstof
-is gedegen onderlegd
-vindt gezelligheid belangrijk, zorgt voor sfeer in de klas
-houdt van humor
-gaat uit van de natuurlijke motivatie van leerlingen
-heeft interesse in het unieke van elk kind
-is duidelijk
-zorgt dat regels worden nageleefd
-weet bij te sturen waar nodig

-lacht graag en ziet kinderen graag lachen
-kent zichzelf, in alle eigenaardigheden
-weet te relativeren maar ook de noodzaak van dingen te onderkennen
-is kritisch naar zichzelf, iedere dag weer, en kan omgaan met kritiek
-is eigenzinnig
-is accuraat
-kan goed organiseren
-stelt eisen en kan deze ook bijstellen

-luistert graag naar kinderen
-ziet kinderen staan
-geeft kinderen geborgenheid
-heeft geduld
-kan benoemen
-weet discipline te combineren met ‘loslaten’
-werkt met plezier samen, en in een team

-is menselijk, durft haar ongelijk toe te geven
-inspireert kinderen en school
-kent de sterke en zwakke punten van iedere leerling
-kan thuis haar werk loslaten zodat ze nieuwe energie opdoet voor de volgende dag

De ideale leerkracht!

He hoi

Uit een email 'gesprek':

He hoi Maartje,

het gaat goed maar heb het bere druk en te weinig slaap want ik zit wel eens tot in de nacht te werken (ben een Pietertje Precies) of Maru wordt soms wakker 's nachts!

Ik moet er echt wel inkomen, in de materie van 'de gebergten op de wereld, trefbal en taalles' maar ik vind het boeiend. Heb gelukkig al veel ervaring met lesgeven in theater en dat blijk ik goed te kunnen inzetten. Dus dat maakt het grijpbaar.

Liefs!!
Wen


*alle namen in mijn blog (behalve die van mijzelf) zijn gefingeerd

Aardrijkskundeles

Hoi Josse,

Ja, ik sta ook voor groep 8. En natuurlijk ik wil je meegeven voor de les Zwerfstenen uit de methode 'Een wereld van verschil', hoe ik de les gegeven heb. Ik vertel er zo uit de losse pols wat dingen over, hoop dat je er wat aan hebt. Het was in ieder geval een erg leuke les.

Allereerst heb ik stenen laten zien die ikzelf heb meegebracht. De stenen heb ik met Edwin gevonden in een bergrivier in Oostenrijk, uit het Vorarlgebergte en liggen bij ons in de tuin. Dat vonden ze wel mooi, het zijn ook mooie stenen. Je mag ze van me lenen als je wilt. Ik heb de kinderen ook gevraagd of ze wel eens stenen verzamelen, meenemen, waar vandaan en wat ze ermee doen. Komen veel verhalen los = leuk!

Van te voren had ik het met mijn mentor Karina over het aanhouden van de methode, of er een eigen draai aan mogen geven. Zij staat open voor de eigen draai, doet ze zelf ook, dat vond ik fijn. Kon daardoor met meer vrijheid de les doen, en verhalend en vragend de stof aanbieden. Zo heb ik tussendoor voorbeelden gegeven uit eigen ervaringen. O.a. was ik dat weekend ervoor bij vrienden geweest die elk weekend in een molen wonen, in de uiterwaarden in het land van Maas en Waal. Dat het daar regelmatig overstroomt, de molen droog blijft omdat het op een heuveltje ligt, maar toch ook twee keer natte sokken. En dat je heel dichtbij, aan beide kanten, de rivieren ziet waar af en aan vrachtschepen varen (net zo druk als Schiphol! waar iedere drie minuten een vliegtuig opstijgt). Sommige schepen liggen diep, anderen hoog ('hoe zou dat komen?'), sommige zijn klein, anderen wel 4 x zo groot. 'Waarom zou het vervoer via schepen gaan en niet via treinen of vrachtwagens?'.
Heb ook nog ergens tussendoor verteld dat je eigen huis misschien ook wel uit zwerfstenen is gemaakt: van kiezels maakt men gruis voor beton.

Als klap op de vuurpijl stilgestaan bij de hunebedden en het Trechterbekersvolk. Met mooie afbeeldingen van hunebedden (ook uit Ierland en andere landen, want daar zijn mooie, mysterieuze foto's van te vinden op internet, maar onze Hollandse niet te vergeten). Ook afbeeldingen van het primitieve volk, dan kun je zien dat hun boerderijen best wel op onze boerderijen lijken.

De prehistorische mens is natuurlijk spannend, vind ikzelf in ieder geval, maar de kinderen ook. De rivieren zijn mooi om over te praten, de bergen waar ze zijn ontsproten en dan het gebruik van de stenen, de IJstijd toen de grote stenen hier kwamen en de eerste boeren.

De opdrachten hadden de kinderen al eerder gedaan, dus ik had geen onderbrekingen (zoals de methode aangeeft) door zelfstandig werken van de kinderen. De les heb ik redelijk kort gehouden, een ruim half uur.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn les informatie, heb het een beetje door elkaar verteld. Natuurlijk leg jij weer hele andere accenten. Ben benieuwd wat je ervan maakt. Je mag de stenen van me lenen en de afbeeldingen natuurlijk ook.

Succes!
Groetjes, Wendy

-alle namen in mijn blog zijn gefingeerd, behalve die van mijzelf-

pakje boter en een blik ananas

Juf Karina is een schat: “wil jezelf de les afsluiten of zal ik het maar doen?” “Doe jij het maar, dank je wel”, antwoordde ik en keek nogal onthutst.

De eerste lessen die ik gaf (week 40) waren super: 'alles ging helemaal vanzelf’, zoals Karina dat formuleerde. Ik vond het heerlijk voor de klas te staan. Gaf een voorleesles en daarna een tekenles. De kinderen waren betrokken 'als nooit te voren', gebaarde Karina toen de kinderen zich in hun tekenpapier groeven met houtskool.

En toen ging ik een week later, om 09.00 ’s ochtends, een rekenles geven… net in die hele drukke week dat ik ook slaap tekort kwam.. De les heb ik in principe goed voorbereid, alles staat mooi op papier want ook dat wordt beoordeeld: ik heb een inleiding, een verwerking en een afsluiting… Maar juist deze les zou ik eerst 100x moeten repeteren voordat ik weet wat ik bespreek.

Sommetjes zijn wat het zijn: cijfers, mooie en minder mooie cijfers.
Sommen die muzikaal zijn, sommen die hakkelen.
Sommen die lang duren, sommen die je maakt in een scheet.

Ik schreef op het bord: 1 liter = 10 dl = 1000 cl = ? ml. Tja, toen ik dit ontdekte kon ik niet meer zeggen dan: “Wacht even, ik doe hier iets fout” maar denken ging bijna niet meer: de kinderen rumoerden al snel en luid en duidelijk. Ik zag blauw, zwart, roze en gelukkig was daar weer '100 cl'. En toen had ik nog een pakje boter en een blik ananas bij me, ingredienten van de volgende sommen..

Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen ..

Afwassen is leuk: lekker kliederen met water, en ook heel precies zijn. 'Ru initieert: 'Dat dopje hoort daar bij, en mag ik met die? Nee, niet die! Die!' Ze zoekt de rode bij de rode, de grijze bij de grijze. Met veel sop en veel naspoelen.

Samen kliederen met Maru is veel leuker dan iedere avond het verplichte 'effe snel de afwas doen' na het 'Journaal' en 'So you wanna be a Popstar?', terwijl Edwin al boven is en met water en tandpasta kliedert -alleen!- om daarna met een (strip)boek naar bed te gaan..

Koeien zijn lief

Ik las groep 8 de eerste twee hoofdstukken voor van een boek dat dit jaar is uitgekomen en in de Kinderboekenweek, vandaag gestart, wordt aangeprezen. Het boek heet 'Oorlogsgeheimen' van Jacques Vriens. Vriens is een favoriete schrijver van de leerlingen want hij schrijft leuk, spannend, humoristisch en herkenbaar.
Ik was verbaasd en verrast dat anno 2007 een kinderboek over de Tweede Wereldoorlog is geschreven.

De kinderen waren geboeid van A-Z. Altijd spannend, een verhaal over de oorlog. Maar ook is voor hen het onderwerp oorlog nog steeds actueel: zowel de Tweede Wereldoorlog, als het besef dat we nu niet in oorlog leven en vele anderen in de wereld wel. Door de media zijn kinderen goed op de hoogte van de dreigingen die er zijn. En op school hebben ze net een project afgerond over Unicef. Ze hebben zich daarvoor verdiept in vele 2e en 3e wereldlanden. Ze zijn geinteresseerd in wat er elders, buiten hun eigen leventje om, gebeurt.

Dat is leuk van kinderen van groep 8: Ze staan met een been al in de 'grote' wereld, en met het andere been bevinden ze zich in de veilige omgeving van de Basischool. Daar maken ze gretig gebruik van. Ze dompelen zich onder, zijn even kind, als ik voorlees.
In groep 8 moeten ze veel, dat moeten ze uberhaupt op school, veel wordt getoetst en bijna alles is even belangrijk. Maar vooral moeten velen negens en tienen halen van hun ouders, dat vertelde Juf Karina mij na afloop van de lesdag.

De kinderen identificeerden zich met de hoofdpersoon Tuur uit 'Oorlogsgeheimen'. Hij moest 's nachts zijn bed uit; het luchtalarm ging tekeer. In de schuilkelder hoorde hij, samen met de anderen die er zaten, de vliegtuigen overkomen die op weg zijn om bombardementen te veroorzaken. Maar Maartje, het meisje dat hij heel erg leuk vindt, is nog niet in de schuilkelder. Hij maakt zich zorgen om haar. Later, als ze toch nog is gekomen, blijkt dat ze met haar ouders de koeien moest vastzetten, dat waren ze die avond daarvoor vergeten. Ze fluistert Tuur toe dat ze koeien altijd eng vond maar vannacht heeft ontdekt dat ze heel lief zijn. Ze grinniken.