Juf Karina is een schat: “wil jezelf de les afsluiten of zal ik het maar doen?” “Doe jij het maar, dank je wel”, antwoordde ik en keek nogal onthutst.
De eerste lessen die ik gaf (week 40) waren super: 'alles ging helemaal vanzelf’, zoals Karina dat formuleerde. Ik vond het heerlijk voor de klas te staan. Gaf een voorleesles en daarna een tekenles. De kinderen waren betrokken 'als nooit te voren', gebaarde Karina toen de kinderen zich in hun tekenpapier groeven met houtskool.
En toen ging ik een week later, om 09.00 ’s ochtends, een rekenles geven… net in die hele drukke week dat ik ook slaap tekort kwam.. De les heb ik in principe goed voorbereid, alles staat mooi op papier want ook dat wordt beoordeeld: ik heb een inleiding, een verwerking en een afsluiting… Maar juist deze les zou ik eerst 100x moeten repeteren voordat ik weet wat ik bespreek.
Sommetjes zijn wat het zijn: cijfers, mooie en minder mooie cijfers.
Sommen die muzikaal zijn, sommen die hakkelen.
Sommen die lang duren, sommen die je maakt in een scheet.
Ik schreef op het bord: 1 liter = 10 dl = 1000 cl = ? ml. Tja, toen ik dit ontdekte kon ik niet meer zeggen dan: “Wacht even, ik doe hier iets fout” maar denken ging bijna niet meer: de kinderen rumoerden al snel en luid en duidelijk. Ik zag blauw, zwart, roze en gelukkig was daar weer '100 cl'. En toen had ik nog een pakje boter en een blik ananas bij me, ingredienten van de volgende sommen..
